من و ایلیار
سلام پسرم، عشقم، بهانه هستی من، نفس من، تموم خواسته هام از دنیا، نازنینم، عسلکم، خوشگلکم...... ایلیارممممممممم............. چند روز دیگه تولد سه سالگیته و من واقعا باورم نمیشه این موجود کوچولوی دوست داشتنی سه ساله که اومده تو خونمون و رنگ و بوی زندگی رو کلی تغییر داده..... چند ماهی میشه نتونستم وبلاگت رو بروز کنم... والله راستش خودم هم نمیدونم دارم چیکار میکنم انگاری یه جورایی دارم دور خودم میچرخم....... میدونم الان متوجه منظور من نمیشی اما بزار یه کم که بزرگتر بشی و با روزمرگی زندگی اشنا بشی از عمق وجود حرفهام رو درک میکنی.... تو این مدت اتفاقهای کوچیک زیادی افتاده که اگه فرصت بشه همراه با عکسهاشون برات مینویسم نازکم..... ...
